گرمکن های یکبار مصرف با یک واکنش گرمازا گرما را در دستکش افزایش می دهند که در اصل فقط زنگ زدگی ایجاد می کند.هر کیسه معمولاً حاوی پودر آهن، نمک، آب، مواد جاذب و کربن فعال است.هنگامی که کیسه از بسته بندی بیرونی خود خارج می شود، اکسیژن در سراسر پوشش نفوذ پذیر کیسه حرکت می کند.با وجود نمک و آب، اکسیژن با پودر آهن موجود در داخل واکنش می دهد و اکسید آهن (Fe2O3) را تشکیل می دهد و گرما آزاد می کند.

ماده جاذب می تواند چوب پودر شده، پلیمری مانند پلی آکریلات یا ماده معدنی مبتنی بر سیلیکون به نام ورمیکولیت باشد.این به حفظ رطوبت کمک می کند تا واکنش رخ دهد.کربن فعال به پخش یکنواخت گرمای تولید شده کمک می کند.

تفاوت اصلی بین گرمکن های دستی یکبار مصرف و برخی از نسخه های قابل استفاده مجدد، مواد شیمیایی مورد استفاده برای تولید واکنش آزادسازی گرما است.گرمکن های دستی قابل استفاده مجدد حاوی آهن نیستند، اما در عوض از محلول فوق اشباع استات سدیم استفاده می کنند که هنگام کریستال شدن، گرما را آزاد می کند.جوشاندن بسته استفاده شده محلول را به حالت فوق اشباع باز می گرداند.گرمکن های دستی فعال شده با هوا قابل استفاده مجدد نیستند.

دست گرمکن های دور انداختن فقط از سرد شدن بیش از حد انسان جلوگیری نمی کنند.گرم کننده های برند Comfort همچنین گرم کننده های سنگین می فروشند که می توانند به ماهی های استوایی کمک کنند تا از حمل و نقل از طریق آب و هوای سرد جان سالم به در ببرند.